Wszysko jest poezja..

Katharsis

..czyli o tym wszystkim co spisane najpierw na kawałku serca, potem pergaminie by w końcu mogło nas przenieść w krainę marzeń, niebanalnych wyznań i uczuć...

Czymże jest poezja? wielowersem, rymem, głeboką metaforą...naszym życiem..
jej iskierka tli sie w każdym z nas i tylko od nas zależy czy pozwolimy zapłonąc jej żywym ogniem...
przemawia do nas subtelnie...w ciszy serc...śpiewie wiatru...blasku świec...
pragnie wyrwać sie na światlo dzienne, każdego dnia walczy z ciągle zamarzającą bramą...obojetności i chłodu...
Otwórzmy na Nią nasze serca! Podzielmy sie tym co chce nam powedzieć płatek sniegu czy mrugająca gwiazdka na niebie.. Smile

Piszcie o tych dziełach które w jakiś sposób Was zainteresowały..dotknęły..dzielcie się własną twórczością Smile

Temat Poezja uważam za otwarty Smile

Evka

Ych, pieknie, wasza zdolna Ewcia wlasnie napisala baaaardzo dluga odpowiedz i na samym koncu cos sie stalo i sie skasowalo Sad

Ale trudno, zaczniemy od poczatku Laughing

Ech, Kasiu... swietnie napisalas wszystko o poezji. Z nia jest dokladnie tak, jak mowisz. O swoich ulubionych poetach pisalam juz w temacie "Poznajmy sie..." ale Janek przez przypadek skasowal ten post, wiec przypomne, ze sa nimi przede wszystkim Stachura i s.p. ksiadz Twardowskim a takze Szymborska i Tuwim. Stachure uwielbiam za kazdy jego wiersz, (fragment ponizej mozesz pominac Razz

) a moimi ulubionymi (troszke ich jest Very Happy

) sa:
"Co warto","Czas płynie i zabija rany","Z nim będziesz szczęśliwsza","Prefacja","Człowiek Człowiekowi","Jest już za późno, nie jest za późno","Opadły mgły, wstaje nowy dzień","Życie to nie teatr","Gloria","Smutno","Dokąd idziesz? Do słońca!","Credo (recitativo)","Cała jaskrawość","Błogo bardzo sławił będę ten dzień"

Dobrze, teraz juz mozesz czytac dalej Smile

ksiadz Twardowski... wlasciwie tak jak Stachure, za kazde slowo, kazdy wers, kazda zwrotke... Szymborska i Tuwim sa poetami ktorych dopiero poznaje. Wymborska pozyskala moja sypatie dzieki "Nic dwa razy", a Tuwim... hmm, pamietam go z dziecinstwa jak czytalam "Lokomotywe" Very Happy

Nie sadzilam, ze pisal takze te wiersze, ktore bardzo polubilam, a poznalam je niedawno: "Grnde Valse Brillant" i "Przy okraglym stole" (warto ich posluchac w wykonaniu Ewy Demarczyk). Poznalam niedawno takze Lebiode (nie pamietam imion dokladnie ale chyba Dariusz Tomasz). Znam tylko 3 jego wiersze, ale sa dosc... interesujace Smile

Jak Janek gdzies napisal za sama poezje mozna nazwac texty piosenek, ktorych ostatnio czytam bardzo duzo (w tym poezje spiewana - MAREK GRECHUTA). Mysle, ze nie ma nic, co lepiej wyraza ludzkie emocje niz muzyka i poezja. Niesamowite zjawisko, jesli mozna tak powiedziec (napisac).

A dla tych, ktorzy uwielbiaja poezje a zarazem proze polecam goraco ksiazke Marty Fox: "Niebo z widokiem na niebo". Jest to historia mlodego chlopaka, ktory opisuje w tej ksiazce swoje emocje zwiazane z mama, szkola i nowa dziewczyna. Jednak na mniej wiecej co drugiej stronie sa wiersze. Piekne wiersze... w koncu glowny bohater i jego dziewczyna Kinga sa bardzo wrazliwi na poezje i w e-mailach czesto zamiast slow wysylali do siebie wlasnie poezje... Naprawde warto przeczytac, jesli nie dla tresci to dla samych wierszy. (no i dialogow z pania Matylda, ktora jest po prostu rozbrajajaca Razz

). Ale kurcze, chyba odbieglam od tematu Very Happy

Ostatnia czesc tego postu powinna byc w dziale "Polecamy", ale przeciez ta ksiazka nierozlacznie wiaze sie tez z tematem poezja... no dobra, koncze juz przynudzanie, bo sie troche (BARDZO) rozpisalam Wink

Mam nadzieje, ze jeszcze nie zasneliscie.

PS: Janku, nie usuwaj tego postu, prosze Cie Razz

Drugi raz juz tyle nie napisze Wink

Gość

Cieszę się że ten temat powstał. Bo w obcowaniu z poezją jest ważne to co czujemy, to co przeżywamy, to co odnajdujemy. A jeszcze ważniejsze jest dzielenie się tym z drugim człowiekiem. Wtedy obcujemy juz razem. To pozwala nam spojrzeć na poezję za każdym razem z innej strony. To daje nam większą możliwość odnalezienia się w różnych słowach, w różnych uczuciach.

Miczek

"...strzeż się jednak dumy niepotrzebnej
oglądaj w lustrze swą błazeńską twarz
powtarzaj: zostałem powołany - czyż nie było lepszych

strzeż się oschłości serca kochaj źródło zaranne
ptaka o nieznanym imieniu dąb zimowy
światło na murze splendor nieba"

(Z.Herbert, Przesłanie pana Cogito - fragment)

i jeszcze jeden fragment z tego samego wiersza...

"ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo

bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
w ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

a Gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych"

I jeszcze pare wierszy mojego znajomego z internetu Smile

, ktorego poznalam przez jego strone internetowa. Dla mnie - piekne.

ZROZUMIENIE
Codziennie, wstając rano prosiłem:

Przyjdź
Przyjdź
Przyjdź...

Mówiłeś:

Jestem zajęty!
Daj mi spokój!
Nie widzisz, że nie mam teraz czasu?

Pewnego dnia przekartkowałem swoje życie
Strona po stronie
I na każdej z nich znalazłem
Mały dopisek "petitem":

Jestem.

TAKIE COŚ
Jabłko - to jest takie coś
Co jest utkane ze światła i pustej przestrzeni
Powiedz mi
Kto zrobił to na drutach?

MOJE POKOLENIE
I po co to zagubienie?
Do Ciebie mówię, moja generacjo
Przecież to proste takie
Miłość
Nadzieja
Wypełnienie pełnią
Tego w co rozpacz wlała pustkę
Miłość
Oddechów parę głębokich
Odczuwanie
Program pozytywny
Miłość.

WIERSZYK NA POŁY MISTYCZNY
Pada deszcz
Bóg jest miłością

Ktoś mnie nienawidzi
Bóg jest miłością

Ktoś napluł mi w twarz
Bóg jest miłością

WIERSZYK CAŁKOWICIE MISTYCZNY
Ptak na drzewie.

Nie komentuje, to mowi samo za siebie Smile

Pomijam oczywiscie wiersze Stachury, dla mnie- wielkiego czlowieka. I x. Twardowskiego. Jak wyzej. I jeszcze cos, czego nie bede cytowac, bo chyba wszyscy znamy - Desiderata. To tez poezja. Piekna. No, to tyle na dzis poetyckich impresji Miczka Smile

Miczek

Przegladam sobie wlasnie teksty SDMu, i tam jest ich tyle zaslugujacych na uwage i zachwyt, ze szkoda gadac Smile

ale ze nie moge zamiescic wszystkich (polecam [link widoczny dla zalogowanych] --> spiewnik> , zamieszczam tutaj jeden z nielicznych tekstow SDM, ktore nie sa autorstwa Edwarda Stachury - jest to tylko jeden z wielu moich ukochanych tekstow, ale ten jest bardzo adekwatny do stanu, w jakim sie znajduje Smile

:

W kołnierz wtulam twarz,
chowam się przed miastem
- jego cienie żłobią w mojej twarzy wąwóz.
Trzeszczy, jak ułamek szkła
mój codzienny niepokój:
jak wydostać się z cienia?
Może wtedy

Gdyby koncert grać - ten na trąbki i skrzypce
Tak, by dźwięki ułożyły się w wiersz?
Gdyby łyżką światła rozweselić to wszystko
Żeby we mnie zaśpiewało coś też ...

Rośnie we mnie mgła,
jak ze studzien stu.
Nie wiem, ilu trzeba ksiąg, by ją rozwiać ...
Jedno wiem, że muszę biec
póki sił mi wystarczy,
póki tylko ta nuta
- mam ją w sobie!

Będę koncert grać - ten na trąbki i skrzypce
Tak, by dźwięki ułożyły się w wiersz.
Będę łyżką światła rozweselać to wszystko
żeby w tobie zaśpiewało coś też!

Very Happy

PS Czekam z niecierpliwoscia na Wasze ukochane wiersze/teksty piosenek, a moze i fragmenty prozy? Smile

Miczek

Adam Ziemianin - Z miłością

Miłości się uczę
jak pierwszych kroków
bo ona jest wieczna
i niesie nam spokój

Z miłością się budzę
zawsze w stronę światła
a ona wciąż cierpliwa
choć nigdy nie jest łatwa

Z miłością się zmawiam
nie ja pierwszy
bo miłość choć krucha
jednak zwycięży

Z miłością się zmawiam
jak pszczoła z miodem
i niosę bukiet wierszy
ja mały śmieszny człowiek

Z miłością się zmawiam
przeciw śmierci
na ten czas życia
czas kaleki

Krwią z serdecznego palca
list piszę przeciw śmierci
i zawieram życiowy mój
pakt o nieagresji

Z miłością się zmawiam
na złe i dobre
i choć wkoło śmierć
inaczej nie mogłem

Z miłością się zmawiam
wciąż przeciw śmierci
ja mały śmieszny człowiek
z bukietem polnych wierszy

Miczek

I chcialabym jeszcze napisac.... ojej, ile ja gadam..... Otoz chcialabym Wam powiedziec, co mnie zachwyca w poezji Smile

Zawsze, gdy znajde jakis wiersz, ktory mnie porusza, czuje niesamowite wzruszenie - tak to chyba ogolnie jest z ta poezja, tak dziala Smile

Ale... zastanawiajac sie, dlaczego tak jest, zauwazylam - moze to nic odkrywczego - ze poeta swoimi slowami nie stwarza rzeczywistosci, on ja odslania... I cudne jest to, ze bywaja slowa, ktore po prostu poruszaja najczulsza strune w naszej duszy, gdzies najglebiej, i ze czytajac taki wiersz wspolodczuwamy z jego autorem i wszystkimi tymi, ktorzy tez pokochali ten wiersz - jak bardzo to jednoczy... I w dodatku wiemy, ze te slowa, ze one nie sa wytworem poety - on je po prostu znalazl, albo one jego znalazly, a on stal sie ich sluga... te slowa po prostu SA.... i dzieki wierszom mamy to szczescie, ze mozemy z nimi obcowac... I dzieki nim nie tracimy wrazliwosci, i mozemy wciaz na nowo sie zadziwiac swiatem.... tym, ze Ziemia po prostu wisi sobie gdzies w kosmosie, ze z niej nie spadamy jak obroci sie do gory nogami, ze wszystko w swiecie jest jakies komplementarne do siebie... ze mozemy byc dla siebie nawzajem skarbem... Jejkuuu..... Smile

Kasienka, czekam na Twoje kolejne posty Smile

i innych tez Smile

Katharsis

Miczek

Kasiek, ja sie zachwycam poezja, ale sama nie tworze Smile

Ostatni wiersz napisalam majac 10 lat i byl on o lekcji historii w podstawowce (4klasa) Very Happy

Moge zacytowac, pamietam do dzis Very Happy

"Halas, gwar ucicha naraz.
Samochodziki opuszczaja garaz.
Bo dzwonek na lekcje oznajmil wlasnie
poczatek historii, i gwar zaraz gasnie.
Przychodzi pani nauczycielka:
<Wyjmowac ksiazki, to nie bagatelka!>
I wszyscy poslusznie wyciagaja zeszyty,
ucza sie, by wyjsc na wiedzy szczyty."
Very Happy

Czasem mi przyjdzie do glowy jakas zlota mysl, jakis aforyzm, ale tylko/az tyle. Ten tekst ("Koncert") napisala Ola Kiełb Smile

Wiecej inf. powinno byc pod tym adresem, ktory napisalam wyzej! (www.sdm.art.pl)

Katharsis

śliczny wierszyk Kasiu Smile

wiesz wydaje mi sie że z aforyzmów to juz prosta dorga do czegoś dłuższego, czasem wystraczy sie tylko troche nad nim zastanowić Smile

wzbijmy sie w powietrze
płyńmy pośród chmur poezji Wink

Pozdrawiam

ps. jak tam ezgamin z socjologi?

Miczek

(ta wiadomosc moze usunac lub przeniesc do archiwum Gosc Specjalny, gdyz jest nie na temat) Smile

Socjo poszla dobrze, mysle ze na pewno zdalam, ale jak - tego nie wiem, wyniki ok.niedzieli Smile

Dziekuje wszystkim kochanym Ludziom ktore za mnie trzymaly kciuki i inne takie Smile

Asia · Dołączył: 10 Lut 2006 Posty: 9 Przeczytał: 0 tematów

Poezja Kaśku fajnie ze zaczełas ten temat. nie pozostaje mi nic innego jak dorzucic cos poetyckiego a już na 100% ślcznego Very Happy

Twoje ręce to mój ląd, wiem, nie utonę
Twoje ręce to mój brzeg, kiedy dookoła sztorm
Twoje ręce to mój ląd, pokonam drogę
Do Twych wyciągniętych rąk

Czuję, że już blisko jest, to wytęsknione
Wtulam się w ramona Twe, kiedy dookoła chłód
Pierwsza gwaizda nieba gest, wskazuje drogę,
Może dziś się zdarzy cud

Widzę Cię, jesteś tam
Światło woła mnie...

Coraz bliżej Ciebie być - tego pragnę
Chociaż czasem trzeba iść - pod prąd
Suchą stopą przejdę dziś - po tej wodzie
Twoje ręce to mój ląd

Twoje ręce to mój ląd, wiem, nie utonę
Twoje ręce to mój ląd i obiecany dom
Jedno mijesce wolne wciąż, zaczeka na mnie
Twoje ręce to mój ląd

Widzę Cię, jesteś tam,
Słyszę głos, znanych lat
Jesteś tam, widzę Cię
Światło woła mnie...

ach magia wspomnień Very Happy

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

Tak, piosenka ,,Mój ląd" jest piękna. Uwielbiam ją. Smile

Katharsis

poezja poezja, czym byłoby życie be niej...czy docenilibyśmy chwile zadumy przy blasku świec? czy potrafilibysmy z tkim spokojem, a jednocześnie fasycynacją patrzeć na zjawiska wokól nas? Czy docenilibyśmy romantycznośc chwili?
jeśli nie nazwalibyśmy tego poezją, to zapewne czymś innym, gdyż jest ona nieodłączną częścią naszej egzystencji....tak mi sie przynajmniej wydaje...

miałam ochote zamieścić frag. listu Stachury do Olgi..ale ze to nie jest wierszem...i jest późno<a musiałabym skanować> to sobie odpuszcze, jesli byłby ktoś chętny to czekam na zgłoszenia Wink

osobiście uważam iż był genialny Smile

uwielbiam jego poezję, a oststnio zaczytuje sie opowiadaniami, to pięknę jak można człowieka poznać nigdy z nim nie obcując, bo jego dusza jest spisana na kartach poezji i prozy...

a tymczasem dodaje kolejny jego wiersz...jeden z moich ulubionych...jakoś tak zawsze ile razy go czytam czy słysze(w wyk.SDM) to napawa mnie melancholijnym optymizmem...wybaczcie to porówanie ale lepszego znaleźć nie potrafię..

Edward Stachura

"Czas płynie i zabija rany"

Posłuchaj, porzucony przez nią,
Nieznany mój przyjacielu:
W rozpaczy swojej
Nie wychodź na balkon, nie wychodź,
Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź,
Na smugę cienia nie wbiegaj,
Zaczekaj, trochę zaczekaj!

Poczekaj, porzucona przezeń,
Nieznana mi przyjaciółko:
W rozpaczy swojej
Nie wychodź na balkon, nie wychodź,
Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź,
Na smugę cienia nie wbiegaj,
Zaczekaj, trochę zaczekaj!

Przysięgam wam, że płynie czas!
Że płynie czas i zabija rany!
Przysięgam wam, przysięgam wam,
Przysięgam wam, że płynie czas!
Że zabija rany - przysięgam wam!
Tylko dajcie mu czas,
Dajcie czasowi czas.
(Zwólcie czarnym potoczyć się chmurom
Po was, przez was i między ustami,
I oto dzień przychodzi, nowy dzień,
One już daleko, daleko za górami!)
Tylko dajcie mu czas,
Dajcie czasowi czas,
Bo bardzo, bardzo, Bardzo szkoda
Byłoby nas!

Katharsis